D.D. Trans, tout court, Martin Kudlek Gallery Köln, 26/10 - 8/12/18

catalogustekst bij de nieuwste van DD Trans, vanaf 8/2/19 ook in Muhka, Antwerpen

tout court

In onze meest onachtzame ogenblikken zijn we vaak de brutaalste kunstenaars. Iedereen kent ze; tekeningen die achteloos ontstaan tijdens een telefoongesprek, sculpturen als het plat gekauwde hoedje van een balpen, of de tot bal geknede wikkel van een koekje aan een saaie tafel. Het zijn die zeldzame overgebleven keren dat we, dikwijls uit verveling, zachtjes uit ons gecultiveerde hoofd vallen en doen zonder meer. Tout court.

Ze herinneren aan een onbevangen, tactiele kennismaking met de dingen. Vooral de schijnbaar waardeloze kneusjes die ons en masse omringen, omarmt DD Trans. Een simpele schuurspons is zo vervangbaar dat we zelfs vergaten er een kleur voor te verzinnen. Daardoor hebben net zulke kleinoden het meest random, eerlijk en uitzinnig palet. Dat geldt ook voor de ballon, die in al zijn futiliteit alleen voor spel dient. Hij kan nauwelijks en slechts tijdelijk een ding zijn, als we hem wat lucht schenken en er een knoop in draaien. DD Trans savoureert en transformeert die onschuld. Hij verknoopt ze met de ondraaglijke lichtheid van een kitscherig schilderij. Hij koestert het stiekeme spel van een jongetje met vaders' aansteker. In dat vrijblijvend experiment schuilt vaak de grootste melancholie. Hij verhit een rietje tot de twee bungelende helften van een traan. Een collectioneur verklaarde het werk 'spannender dan Jaws'. Twee versmolten prikkers worden 'b fifty 2' gedoopt, een titel met de lading van een bommenwerper, voor een ding van een cent: atoomkunst, spanning vervat in het allerkleinste, tragedie op kousenvoeten...

Ontwaar ik in een kinderfiets, die we zo hopeloos ontgroeien, een soort nostalgie naar die onbevangen kijk? Ons donkere klavier staat op eindig, daar ontkom je niet aan. Met de leeftijd dampt het glas aan en sluipen nodeloos veel waarden en sérieux tussen ons en de wereld. Het werk van DD Trans oogt onooglijk licht, maar het is een volgehouden inspanning om de omgang met de dingen helder en pretentieloos te houden. En net in die kleine marge, die korte keten tussen zien en maken, schuilt het grootste rendement aan poëzie en tover.

Frederik Van Laere